www.siera955.pl.tl Wchodzcie na podstronki i je komentujcie! PLIS.
|
 |
 |
 |
Choroby bakteryjne
Pastereloza- jest to choroba bakteryjna zakaźna o przebiegu posoczniczym która występuje u królików domowych, dzikich i zajęcy. Choroba ta potocznie nazywana jest posocznicą krwotoczną, zakaźnym katarem, zapaleniem nosa lub nosówką królików. Chorobę wywołuje bakteria - Pasteurella multocida. Zarazki wywołujące pasterelozę występują licznie na błonach śluzowych jamy nosowej, pyska, gardła i tchawicy. Uaktywniają się w przypadku osłabienia odporności całego organizmu wskutek oddziaływania czynników środowiska zewnętrznego (ochłodzenie, wilgoć, nagła zmiana pogody, przekarmienie) lub obciążeń fizjologicznych. Choroba najczęściej występuje nagle. Okres wylęgania wynosi od 5 do 12 godzin. Przebieg choroby charakteryzuje się dużą śmiertelnością. Pastereloza królików przebiega w postaci ostrej i przewlekłej. Wśród objawow obserwuje się posmutnienie, brak apetytu i ogólne osłabienie. W ciągu pierwszych dni choroby temperatura ciała wynosi 41-42 stopnie. Może wystąpić katar, nieżyt oskrzeli, kaszel, duszność i biegunka. W końcowym etapie temperatura ciała spada do 34 - 36 stopni i następuje śmierć. W postaci przewlekłej występuje u chorych królików, nastroszenie sierści i zanik połysku, chudnięcie, wyciek surowiczy przechodzący w śluzowo - ropny z nosa. Niekiedy spotyka się ropne zapalenie spojówek i ropnie w okolicy krtani, które po kilku tygodniach otwierają się. Choroba może trwać miesiącami. W leczeniu stosuje się surowicę przeciwpasterelozową Polosepsin w ilości 5 - 10 ml, sulfamidy (Polisulfamid, Polisulfalent, Sulfatiazol i inne) oraz antybiotyki.
Rodencjoza- jest zakaźną i zaraźliwą chorobą bakteryjną. Choroba występuje stosunkowo często. Chorują głównie gryzonie, zającowate, ptaki, i rzadko człowiek (zoonoza). Zarazkiem wywołującym chorobę jest Yersinia pseudotuberculosis - gramujemna orzęsiona pałeczka, barwiąca się dwubiegunowo. Rezerwuarem zarazka są przede wszystkim polne i leśne gryzonie, zając lub dziki królik i ptactwo domowe. Zwierzęta chore oraz nosiciele wydalają zarazki z kałem, moczem i zakażają paszę,ściółkę i wodę. Zakażenie następuje drogą pokarmową. Okres inkubacji choroby wynosi od 4-7 dni. Pewne rozpoznanie choroby możliwe jest na podstawie badania bakteriologicznego.
Stafylokokoza- jest chorobą zakaźną i zaraźliwą. Cechuje się przebiegiem posocznicowym i tworzeniem ropni w skórze i tkankach podskórnych, w stawach i narządach wewnętrznych. Schorzenie notowane jest na całym świecie. Choroba występuje najczęściej u 2 - 7 dniowych królicząt. Chorobę wywołują bakterie - Staphylococcus aureus, kształtu kulistego lub owalnego. Nie mają rzęsek, otoczek i nie wytwarzają zarodników. Gronkowce ropotwórcze są stosunkowo odporne na wysychanie w ropie żyją kilka tygodni. Żródłem zakażenia najczęściej jest zakażona ściółka, karma. Zakażenie następuje przez skórę lub błony śluzowe. Mogą więc powstawać ropnie w miejscu uszkodzonej skóry, ropnica - ogólne zakażenie krwi i ropnie narządów wewnętrznych oraz zapalenie gruczołów mlekowych. Okres inkubacji choroby wynosi od 2- 5 dni. Guzki początkowo są twarde i bolesne później stają się miękkie. Po nacięciu dojrzałego ropnia, wylewa się na zewnątrz gęsta śmietankowa masa. Błędem jest wyciskanie niedojrzałych ropni. W ten sposób można doprowadzić do wniknięcia gronkowców i ich toksyn do krwi. Inna postać występuje u królików starszych. W miejscu skaleczenia, otarcia lub rany zwłaszcza okolicy głowy, szyi, jąder i kończyn tylnych, powstają duże ropnie, wypełnione ropą o konsystencji pasty koloru białożółtego i bez zapachu. W związku z konsystencją ropy rzadko dochodzi do przebicia się ropnia na zewnątrz. W tym zakażeniu stwierdza sie ropnie wielkości od ziarnka grochu do jaja kurzego w narządach wewnętrznych, płucach, wątrobie, śledzionie, nerkach oraz węzłach chłonnych i mięśniach. W leczeniu wyprysku u młodych królików stosuje się jodynę, 3% chloraminę, maść sulfamidynową, lub 20% maść siarkową. Ponieważ gronkowce wykazują dużaą odporność na antybiotyki, przed przystąpieniem do leczenia należy przeprowadzić odpowiednie badania w tym kierunku. Ropnie u starszych królików, po ich dojrzeniu, otwiera sie chirurgicznie i usuwa ropę.
Strepkokoza- jest chorobą zakaźną przebiegającą w postaci ostrej (posocznica) z dużą śmiertelnością lub przewlekłej z ropniami olbo z ropowicą. Streptokokoza występuje na całym świecie lecz notowana jest stosunkowo rzadko. Chorobę wywołuje paciorkowiec - Streptococcus zooepidemicus. Zarazki te mogą żyć wiele tygodni w ropie i płynie wysiękowym. Do zakażenia dochodzi najczęściej wraz z pokarmem (okopowe, jarzyny, mleko, woda) przez przewód pokarmowy. Wszelkie czynniki stresogenne; przegrzanie, niedożywienie, przemęczenie, kokcydioza, robaczyce i inne, powodują obniżenie progu odporności organizmu i sprzyjają zakażeniu. Na zakażenie paciorkowcami najbardziej narażone są króliki młode. Niekiedy stwierdza się podwyższoną temperaturę ciała powyżej 39,5 stopnia przyspieszony oddech, utratę apetytu, osowiałość i osłabienie. Przed przystąpieniem do leczenia należy wykonać badania bakteriologiczne. Następnie stosuje się penicylinę, penicylinę ze streptomycyną, chloromfenikol oraz doustnie Neotarchocin, Polzomycyna, Lautecin, Mepatar. Dojrzałe ropnie należy otworzyć, usunąć zawartość ropną i przemyć roztworem dezynfekującym i antybiotykiem.
Tularemia- jest ostra zakaźną chorobą, cechującą się zmianami ropnymi w węzłach chłonnych, a w ciężkim przebiegu posocznicą. Zaliczana jest do grupy zooantroponoz. Choroba występuje u 67 gatunków zwierząt. Najczęściej chorują dziko żyjące gryzonie (polniki, szczury, myszy, piżmaki, susły) zającokształtne (zające, króliki dzikie) oraz niekiedy zwierzęta domowe (owce, bydło, świnie, psy, koty) i ptactwo (kury, przepiórki, kuropatwy, wróble,wrony). Chorobę wywołuje pałeczka - Francisella tularensis. Pałeczka ta rośnie w warunkach tlenowych, jest bezotoczkowa i nie wytwarza zarodników. Drobnoustroje mogą przeżywać około 120 dni na pastwisku, wyschniętym sianie i słomie, do 133 dni na ziarnie roślin trawiastych. Okres wylęgania choroby wynosi najczęściej 3 dni. Obserwuje się spadek apetytu, osowiałość, podwyższenie temperatury i osłabienie. Podwyższenie temperatury występuje w 1 - 4 dnia choroby i utrzymuje się do miesiąca lub dłużej. Stwierdza się też zapalenie nieżytowe nosa oraz powiększenie węzłów chłonnych. Bakterie te są wrażliwe na następujące antybiotyki; streptomycyna, neomycyna. Nie wykazują wrażliwości na penicylinę i sulfonamidy.
Listerioza- jest chorobą zakaźną ludzi i zwierząt, wywołującą miejscowe zmiany chorobowe lub posocznicę. Po raz pierwszy choroba została zaobserwowana przez Muray'a, Webbsa, Swanna w 1926 roku. Chorobę wywołuje bakteria szeroko rozpowszechniona w przyrodzie -Listeria manocytogenes. Głównym nosicielem tych bakterii są gryzonie. Rezerwuarem jest także zakażona ziemia. Zachorowania występują głównie w okresie obniżonej odporności (wiosną i jesienią). Choroba przebiega w postaci ostrej, podostrej i przewlekłej. W przebiegu ostrym występuje wyciek śluzowy z nosa, podwyższenie temperatury ciała do 40 stopni i opuszczenie uszu. Rozpoznanie choroby na podstawie objawów klinicznych jest trudne. Leczenie królików daje wyniki pozytywne tylko w początkowym stadium. Stosuje się antybiotyki; streptomycyna i penicylina lub połączenie tych antybiotyków. Streptomycynę w dawce 0,1 - 0,2 g, penicylinę 20-40 tys. j.m., oksytetracyklinę 10 mg/kg masy ciała, oraz inne sulfonamidy.
Salmonelloza- jest chorobą zakaźną o przebiegu posoczniczym, szczególnie u młodych zwierząt. W Polsce salmonellozę wywołaną przez Salmonella pullorum opisała Wachowich. Choroba występuje u wszystkich gatunków zwierząt i człowieka. Żródłem zakażenia jest pasza lub woda zanieczyszczona odchodami (kał, mocz) myszy, szczurów, drobiu wodnego i innych zwierząt chorych bądź będących nosicielami. Okres inkubacji choroby uzależniony jest od wielu czynników. U królików występuje posmutnienie, podwyższenie temperatury ciała 40 - 41,5 stopnia, brak apetytu, zapalenie spojówek, przymknięcie powiek i na koniec wyniszczenie organizmu. W leczeniu stosuje się surowicę wieloważną Polityphin w dawce 5-7 ml domięśniowo lub podskórnie. Antybiotyki szczególnie chloramfenikol, oksytetracyklinę, neomycynę, ponadto sulfonamidy, związki furanowe.
Kolibakterioza- jest chorobą zakaźną występującą u wszystkich gatunków zwierząt, najcęściej o przebiegu ostrym z objawami ze strony przewodu pokarmowego. Choroba występuje głównie u młodych królików i jest szeroko rozpowszechniona w świecie. W badaniach przeprowadzonych w Polsce stwierdzono w Warszawie na przestrzeni pięciu lat chorobę u 11% badanych królików. Ostatnio zwraca się coraz większa uwagę na kolibakteriozę jako przyczynę ostrych zapaleń jelit u młodych królików. Chorobę wywołuje pałeczka Escherichia coli, zaopatrzona w otoczki i rzęski, pozbawiona natomiast przetrwalników. Istnieje ponad 150 serotypów tego drobnoustroju. Żródła zakażenia to skażona zarazkami pasza i woda. Wiadomo, że E. coli występuje powszechnie w środowisku zewnętrznym i nie koniecznie wywołuje chorobę. Konieczne są czynniki sprzyjające obniżeniu naturalnej odporności u królika, takie jak; nagła zmiana karmy, zła jej jakość, choroby (pasożyty wewnętrzne - kokcydioza, nicienie). Królicze oseski ulegają zakażeniu przez pępowinę lub z mlekiem matki chorej na colimastitis (zapalenie gruczołu mlekowego). U królików występują postacie kolibakteriozy: jelitowa, toksyczna i septyczna (ropnie). Choroba rozpoczyna się zmniejszeniem apetytu, osowiałością, nastroszeniem włosa, wysuszeniem błon śluzowych, biegunką, chudnięciem i w ciągu 3 - 7 dni kończy się śmiercią. W pierwszym okresie należy koniecznie usunąć czynniki sprzyjające oraz żródło bakterii i zastosować 24 godzinną głodówkę oraz podawać przegotowaną wodę do picia. Podaje się gałązki dębu, osiki i topoli. W leczeniu swoistym podaje się antybiotyki; streptomycyna, tetracyklina, kolistyna doustnie i domięśniowo. Skuteczniejsze są szczepionki sporządzane z wyhodowanych szczepów.
Enterotoksemia- jest chorobą o ostrym przebiegu. Choroba występuje głównie u owiec, koni, bydła i królików. Bakteria Clostridium perfrigens typ D (toksyna epsilon). Żródłem zakażenia jest gleba i inne zwierzęta. Zakażenie następuje karmą. W związku z porażeniem motoryki przewodu pokarmowego obserwuje się utratę apetytu, obstrukcję i wzdęcia żołądka. Królik przyjmuje okrągłą sylwetkę, temperatura spada poniżej 36 stopni. W 1985 roku Stanescu zaobserwował że leczenie chorych królików jest nieskuteczne. Szczepić należy surowicą poliwalentną. Frerichs w 1975 roku zastosował szczepionkę, która pozwoliła uzyskać wysokie miano przeciwciał.
Zakaźne zapalenie jelit- jest chorobą zakaźną o ostrym przebiegu. Choroba została opisana przez Ribberta w 1887 roku. W Posce Sommer, 1985 roku wykazano chorobę u 6% badanych padłych królików w okresie 1976 - 1981 r. Przyczyna choroby nie jest ostatecznie ustalona. Uważa się że chorobę wywołuje zarazek Corynebacterium. Inne żródła wymieniają Vibrio i Clostridium. Zmiany sekcyjne są na tyle duże i charakterystyczne, że wystarczają do postawienia właściwej diagnozy. Stwierdza się powiększenie śledziony, węzłów chłonnych i wątroby. W początkowym okresie należy stosowac dietę i antybiotyki lub sulfonamidy. Konieczna jest okresowa kontrola kału królika w kierunku pasożytów wewnątrznych, które uszkadzają błonę śluzową i ułatwiają penetrację drobnoustrojów.
Gruźlica- jest chorobą zakaźną i zaraźliwą, cechującą się przebiegiem przewlekłym doprowadzającym do wyniszczenia organizmu. Pierwszy przypadek gruźlicy królików zaobserwował R. Koch w 1884 roku. Gruźlica u zwierząt występuje sporadycznie. Chorobę wywołuje prątek gruźlicy - Mycobacterium bovis i Mycobacterium avium. Króliki są mało wraźliwe na typ ludzki i mysi. Są to gramdodatnie pałeczki, nie wytwarzające rzęsek ani zarodników. W wysuszonych wyksztusinach mogą żyć kilka miesięcy, a środowisku wodnym do 80 dni. Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą powietrzną i pokarmowa od chorych zwierząt. Poważne źródło gruźlicy stanowi kał, mleko, mocz i ścieki. Wśród objawów klinicznych raczej mało charakterystycznych należy wymienić : spadek apetytu, biegunke, zmatowienie włosa, osłabienie reakcji na otoczenie. Stwierdza się powiększenie węzłów chłonnych, W płucach obserwuje się najczęściej białoszare gruzełki gruźlicze wielkości ziarnka prosa. Chorobę można pomylić z rodencjozą.
Promienica- jest choroba przewlekłą, charakteryzującą się powstawaniem ziarniniakowo - ropnych procesów zapalnych w okolicy głowy i szyi. W hodowli krolików choroba wystepuje stosunkowo rzadko. Po raz pierwszy opisana została przez Sustmanna w 1913 roku. Przyczyną choroby jest gramdodatnia pałeczka Actinomyces - nieruchoma, niezarodnikująca i oporna na kwasy. Zakażenie następuje w wyniku bezpośredniego przeniesienia zarazka bądź wskutek zakażenia endogennego. Czynnikiem usposabiającym do wystąpienia choroby jest uszkodzenie dziąseł. Choroba ma charakter przewlekły i trwa przez wiele miesięcy. Zmiany dotyczą tkanek miękkich i twardych w zakresie głowy i szyi. Po wniknięciu zarazka pojawiają się guzy różnej wielkości, zawierające ropę. Po pewnym czasie ropa przebija się na zewnątrz, tworzy przetokę. Miejsca zaatakowane przez pałeczki ulegają znacznemu powiększeniu (żuchwa nawet trzykrotnemu). Zmiany usytuowane zewnętrznie należy leczyc chirurgicznie, położone głębiej preparatami jodu i antybiotykami.
Bruceloza- jest to przewlekła i zakaźna choroba, cechująca się roniemiami (poronienia). Choroba u królików stwierdzana jest bardzo rzadko, częściej występuje u zajęcy. Pierwszy przypadek brucelozy u królika opisano 1935 roku (Peres). Czynnikiem etiologicznym jest gramujemna pałeczka - Brucella melitensis i Br. bovis. Króliki mogą się zarazić od innych zwierząt.W zakażeniu doświadczalnym stwierdzono głównie u królików starszych posmutnienie, wzrost temperatury, spadek apetytu, u kotnych samic ronienia w 15 dniu ciązy i później. Jest to zakaźna i zaraźliwa choroba o przebiegu przewlekłym. Po początkowym okresie bakteriemii rozwijają się zmiany w układzie rozrodczym samic i samców, niekiedy też w innych narządach. U samic ciężarnych występują ronienia, rodzenie martwych królicząt oraz zaburzenia płodności. W warunkach doświadczalnych króliki ulegają zakażeniu po wprowadzeniu zarazka drogą śródskórną, podskórną, dożylną, dospojówkową, doustną i domózgową. W warunkach naturalnych drogi wnikania zarazka do organizmu zakażanego nie są w pełni wyjaśnione. Heterologicznym źródłem zakażenia dla królików jest mleko pochodzące od chorych na brucelozę owiec, kóz i krów, a zakażenie następuje drogą pokarmową. Dla zajęcy źródłem zakażenia są także świnie, dziki i polne gryzonie. Bruceloza u zajęcy szerzy się również przez kontakt płciowy oraz za pośrednictwem pasożytów zewnętrznych. Brucele tworzą szczepy gładkie, szorstkie, śluzowe i pośrednie. Pałeczki bruceli są oporne na działanie czynników środowiska, a zwłaszcza na wysuszenie oraz niskie temperatury. W wodzie i glebie zachowują zjadliwość przez kilka miesięcy, w wilgotnym nawozie 75 dni, w solonym mięsie 40 dni, natomiast w schłodzonym mleku około 3-4 miesiące. Ulegają inaktywacji w temperaturze 70°C w ciągu 30 minut. Są wrażliwe na działanie 5% fenolu, 1% formaliny, 1% lizolu i światła słonecznego.
Tężec- jest chorobą przyranną o przebiegu ciężkim. Chorobę u królików opisał Morel we Francji. Występuje bardzo rzadko. Czynnikiem etiologicznym jest laseczka - Clostidium teteni wytwarzająca zarodniki, które wytrzymują ogrzewanie do 100 stopni przez 3 godziny. ( wahania od 1 - 3 godzin) Laseczka ta wytwarza toksyny - neurotoksynę (tetanospazmina) tetonolizę i fibrynolizynę. Choroba charakteryzuje się skurczami mięśni przechodzącymi w toniczny przykurcz. ponieważ schorzenie to jest bardzo niebezpieczne dla człowieka, chore króliki zaleca się uśmiercać  .
E cuniculi lub Encephalitozoonoza- bez testów serologicznych, jest trudna do ustalenia. Pierwotniak prawdopodobnie występuje u większości naszych ulubieńców. Choroba ta powoduje wysoki procent śmiertelności. Bakteria może pozostawać w organizmie przez całe życie królika i nie powodować żadnych problemów, rzadko ale może przenieść się do tkanki nerwowej i innych organów. Znana jest bakteria która powoduje tę chorobę lecz nie ma wyjaśnienia dlaczego zapadają na nią jedne króliki a drugie nie. Jak króliki ulegają zakażeniu E. Cuniculi? Najbardziej prawdopodobne to zakażenie odbywa się przez ich matkę w okresie płodowym poprzez łożysko. Jeden miesiąc po zatruciu, królik zacznie wydalać bakterię w moczu, wtedy może zostać zakażony inny królik. Wydalanie jest kontynuowane maksymalnie do trzech miesięcy i możliwe że z przerwami przez całe życie. Bakterie pozostają w środowisku dłużej niż miesiąc. Bardzo trudno uniknąć otrzymania królika bez bakterii E. Cuniculi. Jedynym rozwiązaniem jest poddanie badaniom krwi królika przed jego adopcją. (testy serologiczne). Chociaż E. Cuniculi zwykle pozostaje utajony, to zakażenie nerki jest zwykle nieszkodliwe, chociaż u niektórych królików rozwija się on łagodną chroniczną niewydolnością nerek oraz problemem z utratą wagi ciała. Jednak największym niebezpieczeństwem jest przedostanie się bakterii do układu nerwowego oraz uszkodzeniem mózgu. Zasięg możliwych neurologicznych zmian jest ogromny, oto przykłady : konwulsje, drżenia, skręt szyi (nachylenie głowy), paraliż tylnych nóg, moczowe problemy, nietrzymanie moczu, utrata wagi ciała. E. Cuniculi może też atakować oczy. Jeśli nie narodzone dziecko królicze zostaje zatrute w łożysku, bakterie mogą rozwijać dookoła soczewki oraz mogą wystąpić problemy po narodzinach. Atakowane króliki czasami mają białe plamy widoczne w oku. Choroba ujawniając się atakuje najczęściej układ neurologiczny, objawia się poprzez częściowy lub całkowity paraliż, królik traci koordynację ruchów, występuje skręcenie głowy, występują bakteryjne zatrucia ucha środkowego, mózgu, płuc, stawów a nawet osteoporoza. Choroba atakuje od kilku dni do kilku tygodni.Najczęściej bakterie znajdują się w nerkach, część z nich wydostaje się z moczem, pozostałe z nerek poprzez krwioobiekt przedostają się do innych części ciała. Jedyną drogą aby dokładnie z diagnozować, że choroba jest spowodowana przez E. Cuniculi to wykonanie testu serologicznego.
Ropnie- rokowania w leczeniu jest tym gorsze im starsze i rozleglejsze są zmiany spowodowane ropniem. Mogą one być wywoływane bakteriami m.in. Pasteurella multocida, Proteus, Staphylococcus i Psedomonas, ropnie znajdujemy w każdym miejscu ciała królika, na skórze, w pyszczku, w mięśniach i kości. Jeżeli mamy do czynienia ze zmianami na skórze czy też w okolicach pyszczka, niepokoi nas zgrubienie na skórze to jak najszybciej udajmy się do weta. Pierwsze co lekarz powinien zrobić to zalecenie RTG miejsca chorego, jeśli to czaszka to przegląd zębów. Najczęstszą bowiem przyczyną ropni w obrębie czaszki są nie leczone ropnie około zębowe. Mogą one powstać na skutek wbicia się w dziąsło koło zęba osłonki ziarenka owsa, które później rozpoczyna proces gnilny. Jeżeli objawem jest wyciek ropny z oka lub noska, sprawa dotyczy zębów trzonowców szczęki. Mógł wtedy powstać ropień zagałkowy. W takich przypadkach należy usunąć martwe zęby, skorygować pozostałe, a jeśli to możliwe to należy zszyć dziąsło upychając wcześniej w pusty zębodół spongostan nasączony gentamycyną lub chloramfenikolem. W przypadku ropnia zagałkowego należy wykonać punkcję zagałkową. Ropień zagałkowy w ostateczności próbuje się leczyć usuwając gałkę oczną i dokładnie czyszcząc powstałą ranę. W okresie leczenia królik musi dostawać antybiotyk ( zalecane Dalican C w zawiesinie w ilości 5 -15 kroplik / 2 x dziennie ) oraz probiotyki np. Entarol. Dodatkowo należy starannie łyżeczkować ranę po ropniu, zakładając do niej sączki z antybiotykami lub jodyną z płynem oliwkowym, no i należy być bardzo cierpliwym. Takie ropnie potrafią się nie leczyć nawet przez 6 miesięcy. W przypadku ropni w obrębie głowy które ingerują w struktury kostne mają one tendencję do odnawiania się.
|
| Stronę odwiedziło już 14489 odwiedzający. Dzięki za wejście na stronkę. |
|
 |
|
|
 |
www.siera955.pl.tl Najnowsze wiadomości ze świata Siery!!!
........................................
Hejka wszystkim!!! Co nowego na stronie? Możecie spotkać nowe ankiety i poczytać już o wszystkich powszechnie spotykanych chorobach króliczków! Znajdziecie także więcej ciekawostek i artykuł o dniu królika!!!
........................................
Niektórzy mówią: "pies jest najlepszym przyjacielem człowieka". W moim przypadku jest to nieprawda! Moim najlepszym przyjacielem jest... KRóLIK!!!
........................................
MOżESZ BYć WSPółTWóRCą TEJ STRONY! Mam do was wielką prośbę: jeśli ktoś z was trafił na ciekawy artykuł, fotkę lub reportaż bardzo proszę o przesłanie linku na e-mail ania9555@o2.pl. Możecie się podpisać ksywką lub swoim imieniem i napisać coś o sobie!. Za taką pomoc będę wypisywała wasze imiona i notki w podstronce i będę pisała jak pomogliście w tworzeniu tej stronki :) .
........................................
........................................
........................................
|
 |
|
.